Polityka fiskalna dla agresywnej ekspansji

Polityka fiskalna to rządowy program legislacyjny dotyczący wydatków i podatków. Polityka fiskalna USA jest wspólną odpowiedzialnością organów władzy wykonawczej i ustawodawczej. Budżet jest podstawowym instrumentem realizacji polityki fiskalnej. Ekspansywna polityka fiskalna ma na celu stymulowanie wzrostu gospodarczego, podczas gdy skracana polityka fiskalna dąży do spowolnienia wzrostu. Po poważnych recesjach, takich jak recesja w 2008 r., Rządy mogą wprowadzić agresywne cięcia podatków i wydatki stymulacyjne w celu generowania wzrostu gospodarczego.

Cięcia podatkowe

Niektórzy ekonomiści twierdzą, że obniżki podatków są lepsze dla stymulowania wzrostu gospodarczego. Wskazują na wzrost gospodarczy, który nastąpił po cięciach podatkowych we wczesnych latach 80. i na początku 2000 r. W celu poparcia ich argumentów. W artykule "Forbes" z stycznia 2009 r. Były ekonomista z Departamentu Skarbu USA, Bruce Bartlett, twierdzi, że ukierunkowane cięcia podatkowe działają, ponieważ obniżki wchodzą w życie szybko. Zaleca zmiany podatkowe, które stymulują inwestycje sektora prywatnego, co stworzy podstawy przyszłego wzrostu gospodarczego. Przykłady takich zmian podatkowych obejmują przyspieszone plany amortyzacji i ulgi podatkowe, które wygasają po kilku miesiącach.

Małe firmy mogą przyspieszyć zakupy sprzętu, aby skorzystać z tych kredytów. Doprowadziłoby to do wygenerowania działalności w sektorze wytwórczym, co doprowadziłoby do tworzenia miejsc pracy i wzrostu gospodarczego. W artykule z czerwca 2010 r. Profesor Harvard University N. Gregory Mankiw sugeruje obniżenie podatku od wynagrodzeń, co zmniejsza obciążenie podatkowe zarówno pracodawców, jak i pracowników. Ostrzega on jednak przed wprowadzeniem obniżki podatków dla nowych pracowników, ponieważ mogłoby to spowodować nieefektywność siły roboczej. Na przykład firma może zwolnić swoich pracowników i odsprzedać je, aby skorzystać z tych ulg podatkowych.

Stymulowanie wydatków

Stymulowanie wydatków obejmuje programy infrastrukturalne, w tym remonty mostów i dróg oraz budownictwo. Stymulowanie wydatków generuje wzrost gospodarczy z powodu efektu mnożnikowego. Na przykład, projekt naprawy mostu może prowadzić do zawierania umów dla małych firm budowlanych, w których zatrudniani będą nowi pracownicy. To spowodowałoby nową rundę wydatków i zatrudnienia, ponieważ ludzie kupowaliby podstawowe artykuły gospodarstwa domowego i inne produkty, co może prowadzić do wznowienia działalności produkcyjnej i wzrostu zatrudnienia. W skrócie, efekt mnożnikowy zamienia jeden dolar wydatków na bodziec na dwa lub więcej dolarów wzrostu gospodarczego. Jednak wydatki na bodziec muszą być na czasie skuteczne, przekonuje Bartlett, ponieważ opóźnienia mogą prowadzić do inflacji i wyższych stóp procentowych.

Inne środki

Inne inicjatywy polityki fiskalnej mające na celu pobudzenie wzrostu obejmują modyfikację automatycznych stabilizatorów, udzielanie bezpośredniej pomocy rządom państwowym i lokalnym oraz inwestowanie w programy szkoleń zawodowych dla osób bezrobotnych. Stabilizatory, takie jak ubezpieczenie na wypadek bezrobocia, wchodzą w życie automatycznie po pogorszeniu się warunków gospodarczych. Aby pobudzić wzrost, rząd może ułatwić kwalifikację i przedłużyć okresy świadczeń. Ludzie, którzy otrzymują te świadczenia, zwykle mają ograniczony dochód do dyspozycji. Oznacza to, że zamierzają wydać wszelkie dodatkowe korzyści, które otrzymują, co przyczyniłoby się do wzrostu gospodarczego.

Rozważania

Stymulowanie wydatków i obniżki podatków mogą przyczynić się do deficytu sektora publicznego. Stany Zjednoczone i inne kraje rozwinięte mogą sobie pozwolić na duże deficyty przez dłuższy czas, ponieważ mają dobre ratingi kredytowe. Jednakże, jak pokazał europejski kryzys zadłużenia w latach 2010-2011, kraje z nadmiernymi kwotami długu zaczynają tracić zaufanie inwestorów, co może prowadzić do niezrównoważonych stóp procentowych.