Podejście elastyczne do bilansu płatniczego

Wartość waluty danego kraju zależy od ogólnej gospodarki kraju. Obejmuje to produkcję, inwestycje zagraniczne, zatrudnienie, saldo handlowe i wiele innych wskaźników ekonomicznych. Wszystkie transakcje, które kraj przeprowadza z innymi krajami, stanowią część bilansu płatniczego. Ekonomiści używają różnych narzędzi do analizowania i wymyślania metod zwiększania, zmniejszania i równoważenia handlu między krajami.

Co to jest bilans płatniczy

Bilans płatniczy jest wskaźnikiem ekonomicznym służącym do określenia stabilności gospodarczej i politycznej kraju. BOP mierzy towary i usługi, bilans handlowy oraz import i eksport finansowy między jednym krajem a resztą świata w określonym czasie. BOP porównuje cały import i eksport, w tym transakcje finansowe, i porównuje różnicę pieniężną między transakcjami. Jeśli dany kraj ma pozytywny wynik BOP, oznacza to, że kraj ma więcej pieniędzy pochodzących z handlu międzynarodowego, a następnie wychodzi. Z drugiej strony, negatywne BOP oznacza, że ​​kraj ma więcej pieniędzy wypływających z handlu międzynarodowego, a następnie wchodzących.

Co to jest elastyczność?

Elastyczność oznacza responsywność. W ekonomii elastyczność decyduje o zmianie popytu po zmianie produktu lub usługi. W większości przypadków pojęcie elastyczności pokazuje, jak zmienia się popyt na produkt lub usługę w wyniku wzrostu lub spadku cen. Elastyczne podejście do bilansu płatniczego pokazuje, w jaki sposób zmiana wartości waluty wpływa na bilans płatniczy danego kraju.

Podejście sprężystości

Podejście elastyczne próbuje przewidzieć, jaki wpływ będą miały zmiany polityki na bilans płatniczy. Na przykład to podejście pokazuje, w jaki sposób kursy wymiany wpłyną na saldo. Ponadto podejście oparte na elastyczności zakłada, że ​​jeśli BOP jest w równowadze, dewaluacja może poprawić bilans płatniczy. Jednakże, aby dewaluacja mogła funkcjonować pomyślnie, całkowita elastyczność cenowa popytu krajowego i zagranicznego na import musi wzrosnąć. Kiedy dany kraj dewaluuje walutę, poprawia bilans płatniczy w idealnych warunkach. Ten idealny stan jest znany jako stan Marshalla-Lernera.

Stan Marshalla-Lernera

Nazwany imieniem angielskiego ekonomisty Alfreda Marshalla i rumuńskiego ekonomisty Abby Lernera, warunek Marshalla-Lernera stwierdza, że ​​dewaluacja waluty ostatecznie poprawi bilans płatniczy. Jednak aby osiągnąć ten wzrost BOP, musi wzrosnąć suma elastyczności popytu na import i eksport. Kiedy kraj dewaluuje swoją walutę, cena eksportu spadnie. To teoretycznie zwiększy popyt na ten wywóz. Jednakże, aby zwiększyć popyt, produkty eksportowane muszą być produktami elastycznymi.