Pięć podejść do rozwiązywania konfliktów

Ponieważ zainteresowanie profesjonalizacją rozwiązywania konfliktów stopniowo rosło w okresie po drugiej wojnie światowej, specjaliści od behawiorystycznych nauk zaczęli analizować i kategoryzować sposoby rozwiązywania konfliktów przez jednostki. Ostatecznie zgodzili się, że istnieje pięć dominujących podejść. Testy zostały opracowane w celu ustalenia dominującego trybu rozwiązywania konfliktów. Te wczesne testy cierpiały jednak na "uprzedzenia społeczne". Późniejsze badania doprowadziły do ​​testów, które przezwyciężyły uprzedzenia, pozwalając na dokładniejszą identyfikację poszczególnych profili rozwiązywania konfliktów.

Pięć podejść do rozwiązywania konfliktów

Pięć ustalonych podejść do rozwiązywania konfliktów to:

1. Konkurowanie, na przykład zasilenie drogi do zwycięstwa lub obronę pozycji

2. Uwzględnianie (przeciwieństwo konkurowania), podporządkowanie własnych interesów interesom innych
3. Unikając, zaprzeczając istnieniu konfliktu lub wycofując się z niego
4. Współpraca (przeciwieństwo unikania); angażowanie się i współpraca nad rozwiązaniem
5. Kompromis (pole pośrednie między rywalizacją i unikaniem); uzgadnianie częściowo akceptowalnego rozwiązania

Jak zaczął się Killmann Thomas Instrument

We wczesnych latach 70. dwójka studentów, Ralph Killmann i Kenneth Thomas, opracowali nowy sposób oceniania sposobu przetwarzania i rozwiązywania konfliktów przez poszczególne osoby. Ustalili, że istniejące sposoby testowania zwykłego trybu rozwiązywania konfliktu jednostki stawiają nierealistyczny nacisk na "współpracę" jako najlepsze rozwiązanie.

Dokonali ponownej oceny danych i opracowali nowy sposób oceny, w jaki sposób ludzie radzą sobie z konfliktem, który przeciwdziała skłonności osób biorących udział w badaniu do wyboru "współpracy", ponieważ jest postrzegany jako społecznie najbardziej pożądana metoda rozwiązywania problemów .

Po opublikowaniu wyników badań w sposób akademicki wydawca komercyjny wyraził zainteresowanie publikacją wyników i wspieraniem marketingu bardziej dokładnego instrumentu Thomasa Killmanna (TKI), krótkiego testu, który określał indywidualne profile rozwiązywania konfliktów. TKI szybko zyskał szeroką akceptację dzięki ponad 4000 artykułów naukowych dotyczących różnych aspektów jego wykorzystania na całym świecie.

Krótka historia rozwiązywania konfliktów

Ponieważ narzędzie do oceny TKI było tak szeroko stosowane przez korporacje, szkoły i rządy, czasami mówi się, że Killmann i Thomas opracowali koncepcję pięciu sposobów rozwiązania conflic_t. Oni nie; Dwaj inni socjologowie, Robert Blake i Jane Moulton, zidentyfikowali pięć trybów rozwiązywania konfliktów i opublikowali swoje wyniki dekadę wcześniej.

Ich test na rozpoznanie zwykłego sposobu rozwiązywania konfliktu polegał na 15 stwierdzeniach, takich jak "Omawiam problemy z innymi, aby znaleźć rozwiązania, które zaspokoją wszystkie potrzeby". Każde oświadczenie stanowiło jedną z pięciu tendencji do rozwiązywania konfliktów. Osoby badane zostały poproszone o ocenę, jak często korzystały z każdego trybu rozwiązywania konfliktów, wybierając "rzadko", "czasami", "często" lub "zawsze", a ocena wyników ustalała profil trybu rozwiązywania konfliktów danej osoby.

Co osiągnęli Killmann i Thomas

Wkład Killmanna i Thomasa w rozwiązywanie konfliktów wzrósł z ich wniosku, że kiedy te pięć sposobów rozwiązania konfliktu zostało zaproponowanych w formie oświadczenia osobom, które zostały poproszone o ocenę, którą metodę zastosowali, wyniki były wypaczone w kierunku współpracy, która była postrzegana jako bardziej społecznie pożądana. . Ta "społeczna tendencja do pożądania" zmniejszyła wiarygodność ustalonych metod oceny.

W odpowiedzi Killmann i Thomas opracowali test oparty na 30 parach instrukcji. Badani zostali poproszeni o wybranie, na przykład, między oświadczeniem współpracującym a stwierdzeniem unikania. Różnica między oceną KTI a wcześniejszymi metodami oceny polegała na tym, że oświadczenia były wynikiem szeroko zakrojonych badań, które doprowadziły do ​​stwierdzenia o równym społecznym pożądaniu, a tym samym usunęły uprzedzenia społeczne do współpracy.

Wymuszając wybory w 30 różnych przypadkach pomiędzy dwoma oświadczeniami o równym społecznym zainteresowaniu, Killmann i Thomas byli w stanie dokładniej ocenić indywidualne podejście do rozwiązywania konfliktów. Ocena KTI mierzy także względną częstotliwość wyboru jednego trybu przez drugiego, co tworzy spersonalizowany profil tendencji do rozwiązywania konfliktów każdego badanego.