Jakie są Zasady Dobrej Wiary i Rozsądnej Zgodności z UCC dla umów sprzedaży?

Uniform Commercial Code ustanawia standardy dobrej wiary w transakcjach handlowych dotyczących sprzedaży towarów. W przypadku każdej umowy sprzedaży istnieje zobowiązanie zarówno sprzedającego, jak i kupującego do negocjowania umowy i wykonywania jej zgodnie z warunkami umowy w dobrej wierze. Porozumienie między obiema stronami i organami celnymi w branży określa, w jaki sposób należy zastosować standard dobrej wiary do konkretnej transakcji.

Dobra wiara

Umowa sprzedaży może określać standardy wykonania dla sprzedającego i kupującego, zgodne z zobowiązaniami stron do działania w dobrej wierze. Dopóki standardy te są uzasadnione w świetle normalnych warunków transakcji i zwyczajów branżowych, spełnione są wymogi dobrej wiary. Zarówno sprzedawca, jak i kupujący muszą współpracować i ustalić warunki umowy sprzedaży z zamiarem osiągnięcia porozumienia, a następnie umożliwić każdej ze stron wypełnienie zobowiązań wynikających z umowy. Nieuczciwe zawieranie umów, odmowa wykonania zgodnie z warunkami umowy lub odmowa ujawnienia istotnych faktów, które mają wpływ na prawdziwy charakter umowy, są przykładami tego, w jaki sposób strona umowy sprzedaży może działać w złej wierze.

Podstawowe zobowiązania

Umowa powinna wyraźnie określać, co stanowi pełne wykonanie dla sprzedającego i kupującego. Ogólnie rzecz biorąc, firma, która zawiera umowę z kupującym w celu sprzedaży towarów, musi przekazać te przedmioty w sposób zgodny z warunkami umowy oraz w rozsądnym czasie lub w ramach czasowych wymaganych przez umowę. Sprzedawca musi wykonać działanie w dobrej wierze, dostarczając zgodne towary, które są dopuszczalne na mocy umowy. Kupujący ma podstawowy obowiązek zapłaty i akceptowania produktów zgodnych z wymogami umowy sprzedaży.

Wydajność

Umowa sprzedaży zasadniczo określa, która strona jest zobowiązana do przeprowadzenia jako pierwsza. Przepis ten pomaga ustalić, czy kupujący lub sprzedawca narusza porozumienie z powodu nie wykonania zgodnie z umową. Sprzedawca musi dostarczyć przedmioty, zanim kupujący musi je przyjąć i zapłacić, albo kupujący musi zapłacić za przedmiot, zanim sprzedawca ma obowiązek działania w dobrej wierze i dostarczenia przedmiotów w rozsądny sposób. Jeśli umowa nie określa wyraźnie, kto jest zobowiązany do spełnienia, przemysł celny i uczciwy handel mogą określić, co jest dopuszczalne dla transakcji. Zgodnie z jednolitym kodeksem handlowym, kupujący jest zobowiązany zapłacić za towary, gdy są dostarczane, chyba że umowa stanowi inaczej.

Sprzeczanie się

Sprzedawca lub kupujący może wnieść o odszkodowanie, jeżeli druga strona nie działa w dobrej wierze i nie działa zgodnie z umową sprzedaży. Sądy ustalą, czy którakolwiek ze stron naruszyła umowę, nie przestrzegając wymaganych warunków umownych. Jeżeli umowa nie jest jasna co do konkretnego sporu między sprzedawcą a kupującym, sądy będą stosować standardy dobrej praktyki i dobrej praktyki w umowach sprzedaży.