Jakie czynniki są używane do określenia, czy metoda księgowości kapitałowej jest właściwa?

Metoda praw własności uwzględnia częściową własność jednej spółki drugiej, gdy inwestor może wpływać, ale nie dyktować polityki do jednostki, w której dokonano inwestycji. W związku z tym poziom kontroli inwestora determinuje metodę praw własności. Jeśli inwestor ma niewielki wpływ, zamiast tego stosuje metodę kosztu. I odwrotnie, jeśli inwestor ma udział większościowy, podmiot inwestycji jest podmiotem zależnym, a rachunkowość jest konsolidacją.

Metoda praw własności

Korporacja początkowo księguje inwestycję w akcje innej spółki jako nieprodukcyjny składnik aktywów o wartości równej kosztowi zakupu. Za każdym razem, gdy podmiot, w którym dokonano inwestycji, publikuje raport o zarobkach, inwestor aktualizuje wartość bilansową składnika aktywów poprzez jego część przychodów. Na przykład, jeśli inwestor posiada 30 procent akcji z prawem głosu spółki, która ogłasza dochód netto w wysokości 1 miliona USD, inwestor zwiększa lub obciąża aktywa o 300 000 USD. Straty powodują zmniejszenie lub uznanie rachunku aktywów. Inwestor traktuje dywidendę inwestycyjną nie jako dochód, ale jako zwrot kapitału i przypisuje wartość bilansową danego składnika aktywów kwotą wypłaty. Inwestor musi również uwzględnić w swoich księgach swój udział w "innych całkowitych dochodach" jednostki, która wynika z zysków i strat z pozycji takich jak emerytury, kursy walutowe i sprzedaż papierów wartościowych.

Procent własności

Zgodnie z ogólnie przyjętymi w Stanach Zjednoczonych zasadami rachunkowości inwestor posiadający od 20 do 50 procent udziałów w głosach spółki ma znaczny wpływ na jednostkę, w której dokonano inwestycji, i stosuje metodę praw własności. Jednak Rada Standardów Rachunkowości Finansowej elastycznie interpretuje tę zasadę. Interpretacja nr 35 stanowi, że przedsiębiorstwa mogą przezwyciężyć domniemanie znaczącego wpływu w oparciu o konkretne fakty sprawy. Dlatego firma może być w stanie odrzucić roszczenie o wpływ, nawet jeśli jest właścicielem 20 procent do 50 procent udziałów w inwestycji. I odwrotnie, inwestor może wywierać znaczny wpływ z mniej niż 20 procentowym udziałem.

Czynniki wspierające metodę praw własności

Firma może kwalifikować się do metody praw własności z mniej niż 20 procent udziałów w jednostce, w której dokonano inwestycji, jeśli może wykazać dowody wpływu. Żądanie wpływu jest poparte posiadaniem reprezentacji w radzie dyrektorów spółki, uczestnictwem w tworzeniu polityki, przeprowadzaniem transakcji z jednostką, w której dokonano inwestycji, wymianą personelu z jednostką, w której dokonano inwestycji, wykazując techniczną zależność między inwestorem a jednostką, w której dokonano inwestycji, i posiadając znaczny procent własności w porównaniu z inwestycją. udziały innych inwestorów.

Czynniki odrzucające metodę praw własności

Nawet przy posiadaniu 20% udziałów lub więcej, inwestor mniejszościowy może przedstawić czynniki, które obalają wpływ potrzebny do zastosowania metody praw własności. Czynniki takie obejmują wrogą radę dyrektorów, procesy sądowe i skargi wniesione przeciwko inwestorowi przez inwestytę, zgodę inwestora na zrzeczenie się praw akcjonariuszy, właściciela większościowego, który ignoruje sugestie inwestora, niemożność zabezpieczenia informacji koniecznych do zastosowania metody praw własności i brak uzyskania reprezentacji na pokładzie jednostki, w której dokonano inwestycji.

Metoda kosztu

Jeżeli inwestor nie ma wystarczającej kontroli, aby skorzystać z metody praw własności, musi zastosować metodę kalkulacji kosztów. Zgodnie z metodą kosztu inwestor księguje koszt nabycia inwestycji jako zabezpieczenie dostępne do sprzedaży. Jednakże inwestor nie aktualizuje wartości bilansowej składnika aktywów, gdy jednostka, w której dokonano inwestycji, ogłasza zyski i obejmuje dywidendę z inwestycji jako przychód. Jeżeli inwestor ustali, że wartość godziwa inwestycji została trwale naruszona, musi ona odnotować wartość bilansową składnika aktywów i rozpoznać stratę. Jeżeli inwestor kupi dodatkowe udziały jednostki, w której dokonano inwestycji, może okazać się właściwe, aby przekształcić metodę kosztu w metodę praw własności.