Czy Kryteria Kapitalizacji dla IRS i Rachunkowości Finansowej są takie same?

Kapitalizacja odnosi się ogólnie do metody rozliczania kosztów działalności gospodarczej, w przypadku gdy są one rejestrowane jako środki trwałe, które mają zostać odpisane jako amortyzacja w kilku okresach obrachunkowych, a nie jako wydatki, które należy odjąć od dochodu za dany rok. Kapitalizacja pozwala firmie rozłożyć swoje koszty, w szczególności na istotne przejęcia, a także daje możliwość opóźnienia kwoty podatku należnego za dany rok. Podczas gdy Internal Revenue Service pozwala firmom na kapitalizację kosztów, ma inny system niż ogólnie przyjęte metody księgowania dla zgłaszania wielkich liter.

Jednostka własności

Przedsiębiorstwa zwykle kapitalizują koszty związane z nabywaniem i zbywaniem środków trwałych, takich jak budynki, zakłady produkcyjne, sprzęt i pojazdy silnikowe zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości, ale zgodnie z końcowymi przepisami IRS z 2012 r. Jednostka własności jest szerzej zdefiniowana. Według IRS, jednostka własności obejmuje wszystkie funkcjonalnie współzależne składniki niezbędne do funkcjonowania nieruchomości. Dlatego też, podczas gdy samochód jest jedną jednostką własności, dom lub budynek to wiele jednostek własności obejmujących rzeczywistą strukturę; systemy ogrzewania, wentylacji i kanalizacji są odrębnymi jednostkami, a wszelkie koszty i ulepszenia ich nabycia powinny być kapitalizowane. Nie ma takich różnic w rachunkowości finansowej.

Rzeczowa własność

Podczas gdy przedsiębiorstwa natychmiastowo odliczają wydatki związane z rutynową konserwacją, naprawą i ulepszaniem dóbr materialnych zgodnie z zasadami rachunkowości finansowej dotyczącymi wydatków, zgodnie z przepisami o kapitalizacji końcowej i naprawach z 2012 r. Większy nacisk kładzie się na kapitalizację wszystkich takich kosztów. IRS na ogół wymaga, aby wszystkie kwoty wypłacone w celu ulepszenia jednostki majątkowej poprzez ulepszenie, przywrócenie lub przystosowanie do nowego lub innego zastosowania były kapitalizowane i nieodliczane w roku, w którym zostały poniesione. W rezultacie zobowiązanie podatkowe przedsiębiorstw w ramach tych kryteriów kapitalizacji zmniejszy się, ponieważ mogą spłacić kilka okresów finansowych, a po kapitalizacji, mogą one żądać odliczenia amortyzacji. Jednakże kwoty płacone za nabywanie i produkcję materiałów i dostaw są zasadniczo zwolnione.

De Minimis Safe Harbor

W uznaniu różnic między kryteriami kapitalizacji w rachunkowości finansowej a wymaganiami IRS, ten ostatni umożliwia firmom, które zdecydowały się działać w ramach bezpiecznej przystani de minimis, kontynuowanie odliczania wydatków pod pewnym progiem, zamiast kapitalizować je. W wyborach biorą udział podatnicy prowadzący działalność gospodarczą, którzy mają stosowne oświadczenie finansowe, które jest składane do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, niezależnie kontrolowane i wykorzystywane do celów kredytowych lub wydawane przez rząd federalny lub stanowy i agencje. Jednak firmy prowadzące księgowość finansową lub księgową wydatkowania aktywów o okresie przydatności wynoszącym 12 miesięcy lub mniej i które kosztują do 5 000 USD za sztukę mogą nadal to robić pomimo kryteriów kapitalizacji IRS.

Zmiany w metodzie rachunkowości

Przy podejmowaniu decyzji, czy dana pozycja powinna być właściwie zakwalifikowana jako wydatek kapitałowy lub koszt obecnie podlegający odliczeniu, przedsiębiorstwa musiały przyjąć dwa różne kryteria, jeden dla ich księgowości finansowej, a drugi dla celów IRS, ponieważ są one różne. Ponieważ jednak IRS określa zobowiązanie podatkowe firmy, jej metody mają pierwszeństwo przed metodami księgowymi firmy. Uznając tę ​​rozbieżność, IRS umożliwia firmom dostosowanie ich metod rachunkowości i wydała szczegółowe procedury wdrażania. W interesie wszystkich firm jest wprowadzenie zmian, ponieważ zasady kapitalizacji IRS są obowiązkowe od 2014 r. I będą miały skutek retrospektywny, aby organ mógł ubiegać się o podatek wynikający z różnych metod rachunkowości w poprzednich latach.