Hierarchiczne przywództwo a niehierarchiczne przywództwo

Struktura kierownicza organizacji określa, w jaki sposób przepływ pracy, odpowiedzialność i autorytet współdziałają. Hierarchiczne przywództwo wykorzystuje strukturę odgórną w kształcie piramidy z wąskim środkiem mocy, która spływa do rozszerzających się podstaw podrzędnych poziomów. Nonhierarchiczne przywództwo spłaszcza piramidę, tworząc strukturę o zdecentralizowanej władzy i mniejszej liczbie poziomów. Efektywny projekt organizacyjny stosuje strukturę, która może być najbardziej efektywna w pomaganiu organizacji w osiągnięciu jej misji.

Rodzaje hierarchicznych struktur przywództwa

Hierarchiczne struktury przywództwa mogą być funkcjonalne lub wydzielone. Jak sama nazwa wskazuje, funkcjonalne hierarchie są zorganizowane przez takie funkcje biznesowe, jak inżynieria lub marketing. Struktury dywizyjne są natomiast organizowane przez obiekt lub lokalizację, z których każda działa jako quasi-osobna jednostka.

Rodzaje struktur niehierarchicznych

Struktury niehierarchiczne są często określane jako organiczne. Płaska niehierarchiczna struktura ma kilka warstw, z których każda raportuje do pojedynczej osoby. Macierz łączy aspekty hierarchii funkcjonalnej i wydzielonej, tworząc dość złożoną strukturę z podwójną hierarchią. Struktura lean lub network skupia się na kluczowych kompetencjach wewnętrznych i zewnętrznych funkcjach wsparcia.

Charakterystyka hierarchicznego przywództwa

Hierarchia jest logiczną strukturą organizacyjną, w której władza należy do pozycji, a nie jednostki. W ten sposób zmniejsza się ryzyko nadużycia władzy przez lidera organizacji. Kierownictwo wyznacza obowiązki zgodnie ze specjalistycznymi umiejętnościami pracowników, więc role i struktury władzy są jasno określone, a pracownicy mają możliwość rozwoju w swoich niszach. Możliwość awansu stanowi główny motyw pracowników do osiągnięcia sukcesu. Sztywność hierarchii jest dobrze dopasowana do wysoce regulowanych firm.

Charakterystyka niehierarchicznego przywództwa

Przywództwo niehierarchiczne jest zdecentralizowane - uprawnienie do podejmowania decyzji rozłożone jest na płaską organizację, a nie skoncentrowane na szczycie pionowej. Decentralizacja zapewnia pracownikom wyższy poziom odpowiedzialności i odpowiedzialności za ich pracę, a także większe stawki za wyniki. Zachęca różnorodność funkcjonalną w ramach ról, a wraz z nią kreatywność, ponieważ pracownicy nie są ograniczeni do konkretnych obszarów specjalizacji. Pozwala to organizacji działać z mniejszą nadmiarowością, ponieważ zespoły mogą współdzielić zasoby łatwiej niż hierarchiczne jednostki. Elastyczność związana z niehierarchicznymi strukturami przywództwa pozwala organizacjom bardzo szybko dostosowywać się do zmieniających się warunków.