Co to jest "kwestia etyczna" w rachunkowości finansowej?

Etyka w rachunkowości dotyczy sposobu dokonywania dobrych i moralnych wyborów w odniesieniu do przygotowania, prezentacji i ujawniania informacji finansowych. W latach 90. i 2000. seria skandali związanych ze sprawozdawczością finansową wprowadziła tę kwestię na pierwszy plan. Poznanie niektórych zagadnień przedstawionych w etyce rachunkowości może pomóc w upewnieniu się, że bierzesz pod uwagę niektóre konsekwencje dla działań podejmowanych we własnym biznesie.

Fałszywe sprawozdania finansowe

Większość skandali księgowych w ciągu ostatnich dwóch dekad koncentruje się na oszukańczej sprawozdawczości finansowej. Fałszywe sprawozdania finansowe to zniekształcenie sprawozdań finansowych przez kierownictwo firmy. Zwykle odbywa się to z zamiarem wprowadzenia w błąd inwestorów i utrzymania ceny akcji spółki.

Wprawdzie skutki wprowadzającej w błąd sprawozdawczości finansowej mogą podnieść cenę akcji spółki w krótkim okresie, jednak w dłuższej perspektywie prawie zawsze występują złe efekty. Ten krótkoterminowy nacisk na finanse firmy jest czasem nazywany "zarządzanie krótkowzrocznością".

Sprzeniewierzenie aktywów

Na poziomie indywidualnego pracownika najczęstszym problemem etycznym w księgowości jest sprzeniewierzenie aktywów. Sprzeniewierzenie aktywów to wykorzystanie majątku firmy do jakichkolwiek innych celów niż interesy firmy. W przeciwnym razie sprzeniewierzenie majątku może się zdarzyć na prawie każdym poziomie firmy iw niemal każdym stopniu.

Na przykład kierownik wyższego szczebla może naliczyć rodzinną kolację firmie jako wydatek biznesowy. W tym samym czasie pracownik produkcyjny na poziomie liniowym może zabrać domowe materiały biurowe na własny użytek. W obu przypadkach miało miejsce sprzeniewierzenie majątku.

Naruszenie informacji

Jako podtemat nieuczciwej sprawozdawczości finansowej, naruszenia ujawnień są błędami etycznego zaniedbania. Podczas gdy celowe rejestrowanie transakcji w sposób niezgodny z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości jest uważane za fałszywe sprawozdania finansowe, brak ujawnienia informacji inwestorom, które mogłyby zmienić decyzje dotyczące inwestowania w spółkę, można również uznać za fałszywe sprawozdania finansowe. Kierownictwo firmy musi iść cienką linią; ważne jest, aby kierownictwo chroniło zastrzeżone informacje firmy. Jeśli jednak ta informacja dotyczy znaczącego wydarzenia, przechowywanie tych informacji od inwestorów może nie być etyczne.

Kary za naruszenia

Kary za naruszenie przepisów dotyczących etyki w zakresie rachunkowości znacznie wzrosły od czasu wejścia w życie ustawy Sarbanes-Oxley z 2002 roku. Przepisy te dopuszczają surowe kary za manipulowanie dokumentami finansowymi, niszczenie informacji, ingerowanie w dochodzenie i zapewniają ochronę prawną dla osób zgłaszających przypadki naruszenia. Ponadto, dyrektorzy naczelni mogą być pociągnięci do odpowiedzialności karnej za błędne raportowanie swojej firmy. Jeśli etyka rachunkowości nie była wcześniej ważna, wyższe stawki zapewnione przez ustawę Sarbanes-Oxley zdecydowanie podniosły poziom ante.