Equity Method Vs. IAS w USA

Zgodnie z ogólnie przyjętymi w Stanach Zjednoczonych zasadami rachunkowości inwestor musi mieć znaczący, ale nie kontrolujący wpływ na jednostkę, w której dokonano inwestycji, aby zastosować metodę praw własności. GAAP przyjmuje znaczący wpływ, jeśli inwestor posiada od 20 do 50 procent akcji, z których korzysta inwestor, przy czym mogą obowiązywać inne kryteria. Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości posiada zasady, które są podobne do standardów GAAP dotyczących metody praw własności, ale istnieje kilka różnic. Amerykańskie i międzynarodowe organizacje księgowe pracują nad ostateczną konwergencją standardów, które wyeliminują różnice.

Metoda praw własności

Inwestor stosujący metodę praw własności księguje początkowy zakup udziałów jako składnik aktywów trwałych. Inwestor rejestruje swój udział w przychodach i stratach z inwestycji w rachunku zysków i strat i odpowiednio dostosowuje wartość bilansową inwestycji. Dywidendy z inwestycji to zwrot kapitału i zmniejszenie wartości księgowej inwestycji. Inwestor musi zamortyzować nadwyżkę ceny zakupu akcji powyżej wartości księgowej inwestycji.

Różnica 1: uczciwa wartość rynkowa

Opcja wartości godziwej do metody praw własności umożliwia jednostce, w której dokonano inwestycji, korektę wartości bilansowej inwestycji w oparciu o bieżącą wartość rynkową inwestycji - cenę, po której może sprzedać inwestycję. W GAAP inwestor księguje zmiany FMV do przychodów i aktywów. Przy opcji FMV inwestor traktuje dywidendy jako przychód, nie rozpoznaje dochodu z inwestycji i nie amortyzuje nadwyżki ceny powyżej wartości księgowej. Zgodnie z GAAP inwestor może nieodwołalnie wybrać opcję FMV dla inwestycji. W ramach MSR inwestorzy księgują zmiany wartości w pozycji "inne całkowite dochody", które są wykazywane w bilansie. Również w ramach MSR, tylko niektórzy inwestorzy mogą wybrać opcję FMV, w tym organizacje venture capital, fundusze powiernicze i fundusze inwestycyjne.

Różnica 2: potencjalne prawa do głosowania

Inwestorzy posiadający od 20 do 50 procent akcji z prawem głosu korzystają z metody praw własności. GAAP ignoruje potencjalne prawa głosu, takie jak dostępne z korzystania z zamiennych papierów wartościowych, warrantów i opcji na akcje. Podejście MSR polega na zliczaniu potencjalnych praw głosu w procentach własności, jeżeli papiery wartościowe nadające prawa głosu są obecnie wykonalne.

Różnica 3: Zasady rachunkowości

Zgodnie z GAAP inwestor i inwestor nie muszą stosować jednolitych zasad rachunkowości, o ile inwestor przestrzega zasad GAAP. IAS wymaga jednolitych zasad rachunkowości dla podobnych zdarzeń i transakcji. Zasady rachunkowości GAAP zezwalają inwestorowi na zapisanie wartości księgowej inwestycji, jeśli uzna ona, że ​​inwestycja została trwale naruszona. MSR posiada pewne testy na utratę wartości, które muszą zostać spełnione, ale testy mają zastosowanie zarówno do tymczasowej, jak i trwałej utraty wartości.

Różnica 4: Rozpoznawanie zysku i straty

Inwestor zgodnie z GAAP nie może rozpoznać nadwyżki ceny akcji powyżej wartości księgowej w dniu zakupu. Jak wspomniano, inwestor musi amortyzować zysk przez okres kilku lat. Wartość księgowa to aktywa inwestobiorcy minus zobowiązania. Zgodnie z MSR inwestor uznaje zysk za bieżący dochód. GAAP ma inwestora, który rozpoznaje stratę na jednostce, w której dokonano inwestycji, przekraczającą jego wartość bilansową, gdy tylko inwestor wydaje się być pewny powrotu do rentowności. Zgodnie z MSR nie można ujmować strat przekraczających wartość bilansową inwestycji, a zwrot z rentowności nie jest brany pod uwagę.

Różnica 5: Utrata wpływów

Z biegiem czasu inwestor może stracić wpływ na jednostkę, w której dokonano inwestycji, i nie może już kwalifikować się do metody praw własności. Na przykład, inwestor może sprzedać część swoich akcji lub inwestycja może nakłonić inwestora do rezygnacji z prawa głosu. Zgodnie z GAAP inwestor wycenia pozostałą inwestycję według wartości bilansowej z dniem rozpoznania utraty wpływów. Zgodnie z MSR należy ponownie wycenić pozostałą wartość inwestycji według wartości godziwej i przyjąć zysk lub stratę na rachunku zysków i strat dla zmienionej kwoty.