Wyjaśnij Północnoamerykańską umowę o wolnym handlu

Północnoamerykańska umowa o wolnym handlu, określana skrótem NAFTA, jest umową między Stanami Zjednoczonymi, Kanadą i Meksykiem, która zniosła cła i cła na wymianę handlową między trzema krajami. Bariery handlowe zaczęły spadać od 1 stycznia 1994 r. I zostały całkowicie wyeliminowane zgodnie z harmonogramem do 1 stycznia 2008 r. Biuro Przedstawiciela Handlu Stanów Zjednoczonych (USTR) przypisuje wiele udoskonaleń w amerykańskiej gospodarce przepisom NAFTA.

Fakty

Umowy o wolnym handlu między krajami są prawnie wiążącymi traktatami, które uniemożliwiają krajowi nakładanie podatków na importowane towary z innych krajów w traktacie. Podatki te nazywane są cłami lub cłami, i mają tendencję do ograniczania handlu między narodami, ponieważ dodatkowe koszty są przekazywane konsumentowi, obniżając popyt na importowane produkty. Umowy o wolnym handlu mają tendencję do zwiększania handlu międzynarodowego, ale podlegają częstej krytyce za ich szkodliwy wpływ na siły pracy, ustanowione instytucje gospodarcze i środowisko.

Znaczenie

Handel między krajami NAFTA potroił się w latach 1993-2007, z 297 miliardów dolarów do 930 miliardów dolarów.

Ramy czasowe

Stany Zjednoczone i Kanada wcześniej zawarły dwustronne porozumienia o wolnym handlu w 1989 roku. Integracja Meksyku z istniejącymi strukturami wolnego handlu była celowo prowadzona w ciągu piętnastu lat, mająca na celu zapobieganie nadmiernym zakłóceniom w trzech gospodarkach oraz zapewnienie Meksyku czasu w celu poprawy krajowych standardów w celu spełnienia szeregu wymagań umowy.

Rozmiar

Trzy kraje NAFTA są największą na świecie strefą wolnego handlu z 444 milionami ludzi żyjących w tych krajach za łączny produkt krajowy brutto wynoszący 17 bilionów dolarów rocznie.

Rozważania

Krytycy NAFTA, tacy jak Public Citizen, twierdzą, że słabość w tworzeniu strefy wolnego handlu tej wielkości wynika z różnych poziomów rozwoju między trzema krajami. W ramach NAFTA istnieją ograniczenia co do tego, jakie ograniczenia mogą zostać nałożone na przywóz towarów, co z kolei może wpłynąć na przejazd i egzekwowanie krajowych przepisów dotyczących środowiska i pracy. Korzyści, które USTR przypisuje NAFTA, mogły pochodzić z innych sił rynkowych w gospodarce, a całkowita likwidacja wszelkich barier handlowych mogła nie być konieczna, aby zrealizować większość korzyści ekonomicznych.