Ogólne metody przeszacowania

Amortyzacja to zamortyzowany koszt kluczowych aktywów, które firma posiada, w szczególności środków trwałych niezbędnych do operacji, które będą trwać przez długi czas. Kiedy składnik aktywów jest amortyzowany, koszt jego zakupu rozkłada się w księgach firmy przez lata użytkowania środka trwałego. Okresowe przeszacowania mogą prowadzić do zmian tych kwot, a takie zmiany mogą być wyrażone zarówno w wartości brutto, jak i netto. Ta praktyka jest bardziej powszechna w Wielkiej Brytanii i krajach pokrewnych niż w Stanach Zjednoczonych.

Przeszacowanie

Przeszacowanie jest odrębną procedurą od amortyzacji, ale może wpływać na te same aktywa, zwłaszcza jeśli biznes plany sprzedaży lub przeniesienia ich. Przeszacowanie analizuje aktualną rynkową wartość aktywów. Jest to najbardziej przydatne kilka lat po zakupie środka trwałego, ponieważ do tego czasu ceny najprawdopodobniej uległy zmianie. Zazwyczaj przeszacowanie oznacza spadek kosztów, ale jest to niezbędny krok podczas leasingu lub sprzedaży składnika aktywów.

Wartość księgowa brutto

Metoda wartości księgowej brutto jest stosowana, gdy firmy wolą pamiętać o historycznym koszcie środka trwałego. Ta metoda aktualizuje wartość brutto składnika aktywów, pierwotną cenę przed wystąpieniem jakichkolwiek zmian oraz aktualizację skumulowanej amortyzacji. Rezultatem jest efekt łańcucha, który rozpoczyna się od zmiany pierwotnej wartości brutto i kaskady w przód, zmieniając całkowitą kwotę amortyzacji, która została zebrana do tej pory.

Wartość netto

Podstawową alternatywą dla metody brutto jest metoda wartości netto. W tym przypadku przeszacowanie zastępuje wartość brutto nową wartością netto w ramach procesu. Skumulowana amortyzacja nie jest już potrzebna, ponieważ jest uwzględniana w obliczeniach, a firma zaczyna rejestrować ponownie zakumulowaną amortyzację, a nowa rynkowa wartość jest początkowa.

Preferencje

Agencje rządowe i niektóre korporacje mają preferencje co do metody rewaluacji. Metoda brutto wydaje się być mniej popularna niż metoda netto, ponieważ tworzy więcej pracy i może być bardziej myląca dla celów analizy. Jednak w większości przypadków obie metody są dozwolone dla ogólnego biznesu, umożliwiając menedżerom biznesowym wybór ich procesu.