Czym jest umowa o partnerstwie gospodarczym?

Umowy o partnerstwie gospodarczym to intensywne sojusze podpisane przez dwa lub więcej krajów, które zapewniają wzajemną integrację gospodarczą i uczestnictwo. Umowy okazały się dość popularne na całym świecie na początku XXI wieku, a narody w Europie, Azji, Afryce i regionie Pacyfiku łączą siły, by przetrwać i konkurować w dzisiejszym burzliwym międzynarodowym środowisku gospodarczym.

Znaczenie

Umowy stanowią ramy współpracy, a nie konkurencji między odległymi geograficznie gospodarkami. Porozumienie między silniejszą gospodarką a słabszą gospodarką ma na celu stymulowanie rozwoju gospodarczego w słabszym kraju, przy jednoczesnym zapewnieniu realnych korzyści także silniejszym. Służą one utrzymywaniu pokoju między narodami w różnych częściach świata oraz podwyższaniu poziomu życia rodzin w krajach słabiej rozwiniętych.

Funkcje

Umowy o wolnym handlu, takie jak Północnoamerykańska Umowa o wolnym handlu, przewidują bezcłowy handel towarami i usługami między narodami, a także eliminują inne bariery handlowe. Umowy o partnerstwie gospodarczym zawierają te same postanowienia, co umowa o wolnym handlu, ale wykraczają poza zakres umów o wolnym handlu. Oprócz wolnego handlu EPA zapewniają swobodny przepływ osób, a także zawierają postanowienia dotyczące zamówień publicznych, międzynarodowej konkurencji i współpracy, procedur celnych i międzynarodowego rozwiązywania sporów.

Zalety

Zwolennicy umów o partnerstwie gospodarczym twierdzą, że porozumienie przynosi korzyści wszystkim stronom w równym stopniu w perspektywie długoterminowej. Eliminując bariery w handlu i przepływie ludzi, każda gospodarka zawarta w umowie może skorzystać z możliwości rynkowych w innych. Partnerstwa gospodarcze mogą wzmacniać więzi polityczne oprócz powiązań gospodarczych, zapewniając solidnych sojuszników w czasach przewrotu politycznego lub działań wojskowych.

Niedogodności

Przeciwnicy umów o partnerstwie gospodarczym twierdzą, że umowy mogą przynieść korzyści lepiej rozwiniętym krajom niż ich słabiej rozwiniętym partnerom. Silniejsze gospodarki mogą być bardziej przygotowane do skorzystania ze słabszych partnerów, tworząc nierówne korzyści. Zgodnie z odi.org, umowy o partnerstwie gospodarczym muszą zapewniać wzajemność w celu zakwalifikowania się zgodnie z zasadami Światowej Organizacji Handlu. Oznacza to, że każde działanie podejmowane na rzecz danej gospodarki musi zostać odwzajemnione przez tę gospodarkę, w teorii powodując równe korzyści dla każdego kraju.

Rozważania

Negocjacje w sprawie umów o partnerstwie gospodarczym mogą trwać wiele lat. Umowy szczegółowo omawiają szeroki zakres zagadnień, z których wszystkie muszą być zrównoważone, aby zapewnić korzyści wszystkim stronom. Porozumienie może być mniej trudne do osiągnięcia między narodami, które mają solidną historię handlu i współpracy, jak miało to miejsce w przypadku umów o partnerstwie gospodarczym podpisanych przez Unię Europejską i grupę państw Azji, Karaibów i Pacyfiku w 2007 r.