Federalne przepisy prawa pracy o pracy przez 24 godziny

Według Departamentu Pracy Stanów Zjednoczonych praca na 24-godzinnej zmianie może powodować stres emocjonalny, psychiczny i fizyczny pracowników. W momencie publikacji żadne kompleksowe prawo federalne nie uniemożliwia pracodawcom zmuszania pracowników w wieku powyżej 16 lat do ukończenia 24-godzinnych lub nawet większych zmian. Niemniej istnieją przepisy gwarantujące, że pracownicy otrzymują wynagrodzenie za przedłużone zmiany. Inne przepisy ograniczają czas pracy, gdy bezpieczeństwo jest podstawową sprawą, na przykład ograniczenie liczby godzin, przez które kierowca ciężarówki może obsługiwać pojazd.

Wskazówka

• Żadne federalne prawo ogólne nie ogranicza liczby godzin, w ciągu których pracownik może pracować w ciągu jednego dnia. Istnieje jednak wiele przepisów dotyczących wynagrodzenia za nadgodziny, sytuacji związanych z pracą na wezwanie, godzin pracy dla nastoletnich pracowników oraz środków bezpieczeństwa zapobiegających nadmiernemu zmęczeniu.

Przepisy dotyczące snu i wynagrodzenia

Zgodnie z amerykańską ustawą o sprawiedliwych normach pracy, pracownicy pracujący na zmiany o dowolnej długości muszą otrzymywać wynagrodzenie za wszystkie przepracowane godziny, z wyjątkiem nieopłaconych okresów posiłków. Pracownicy są opłacani za swój czas, nawet jeśli pracodawca pozwala im spać, gdy nie są zajęci.

Jednakże, jeśli pracownik pracuje na co najmniej 24 godziny, Ustawa o sprawiedliwych normach pracy pozwala pracodawcom na obniżenie wynagrodzenia pracownika za czas spędzony na spaniu. Pewne wymagania muszą zostać spełnione. Na przykład pracownik powinien otrzymywać regularnie zaplanowaną przerwę na sen w umeblowanym spiżarni dostarczonym przez pracodawcę. Kwalifikacyjne okresy snu muszą być dłuższe niż pięć godzin, ale nie więcej niż osiem godzin.

Pracownicy na wezwanie

Prawo federalne nie ogranicza okresu, w którym pracodawca może wymagać od pracowników, aby pozostali na dyżurze, więc niektórzy pracodawcy mogą wymagać od pracowników, aby pozostali na dyżurze przez więcej niż 24 godziny na raz. Różne zadania wymagają statusu "na wezwanie", aby spotkać się z nieoczekiwanymi sytuacjami, takimi jak reakcja na awarię lub przerwa w dostawie prądu na dużą skalę. Nawet osoby prowadzące sprzedaż detaliczną mogą znaleźć się na wezwaniu w szczególnie ruchliwych porach roku, takich jak Boże Narodzenie czy Czarny piątek.

Jeśli pracodawca wymaga, aby pracownik pozostawał na miejscu w czasie trwania dyżuru, pracodawca musi traktować wszystkie godziny dyżuru jako godziny pracy. Jednakże, jeśli pracownik może wracać do domu w czasie trwania dyżuru, pracodawca nie musi płacić pracownikowi za czas spędzony poza domem.

Nadgodziny za godziny przepracowane w nadmiarze

Prawo federalne zobowiązuje pracodawców do płacenia pracownikom za nadgodziny co najmniej 1, 5 raza (półtora roku) ich regularnej płacy za każdą przepracowaną godzinę przekraczającą 40 godzin w jednym tygodniu pracy, niezależnie od tego, czy pracują oni na 24-godzinnych zmianach, czy na krótszych zmianach . Niektóre stany, takie jak Kalifornia, nakładają surowsze przepisy dotyczące nadgodzin, które wymagają od pracodawców wypłacania nadgodzin, gdy pracownicy pracują dłużej niż pewna liczba godzin w ciągu 24 godzin. W takich stanach pracownicy pracujący na 24-godzinnej zmianie automatycznie otrzymywaliby wynagrodzenie za nadgodziny.

Inne rozważania dotyczące limitów w godzinach pracy

Zgodnie z federalnym prawem pracy, pracownicy w wieku poniżej 16 lat mogą pracować nie więcej niż osiem godzin w dzień przedszkolny i nie więcej niż trzy godziny w dniu szkolnym. Niektóre branże są ograniczone prawem pod względem liczby godzin, w ciągu których pracownik może pracować jednocześnie. Na przykład Federalna Administracja ds. Bezpieczeństwa Przewoźników Samochodowych wymaga, aby kierowcy ciężarówek komercyjnych odpoczywali przez co najmniej 10 godzin po jeździe przez 11 kolejnych godzin.