Pięć podstawowych trybów konfliktu

Zdolność do zarządzania konfliktem jest bardzo ważną częścią repertuaru menedżerskiego. Inwentarz trybu konfliktu Thomas-Kilmann, który spopularyzował pojęcie pięciu podstawowych trybów konfliktu, kiedy po raz pierwszy zadebiutował w 1974 roku, mierzy osobowości jednostek w dwóch obszarach: kooperatywności i asertywności. Kilmann uważał, że te cechy łączą się, by wywołać naszą reakcję na konflikt. Oceny te mogą pomóc menedżerom dużych i małych firm lepiej zrozumieć własne reakcje na konflikt, co może prowadzić do łagodniejszego rozwiązywania konfliktów, wzrostu morale i lepszego środowiska pracy.

Uprzejmy

Tryb przejmowania oznacza niską asertywność i wysoką kooperatywność. Przyjmowanie ludzi będzie ulegać potrzebom innych ludzi i niechętnie będzie się bronić. Mieszkańcy zwykle unikają konfliktów i wolą robić to, co im się mówi, niż kontynuować nieprzyjemną interakcję. Postrzegają konflikt jako przegrany.

Unikanie

Tryb unikania oznacza niską asertywność i niską kooperatywność. Ludzie, którzy unikają, nie przystępują do potrzeb innych ani nie twierdzą, że ich własny. Pozostają ponad walką i odmawiają konfliktu. Często są postrzegani jako dyplomatyczni. W rzeczywistości postrzegają konflikt jako przegraną.

Współpraca

Tryb współpracy oznacza wysoką asertywność i wysoką kooperatywność. Osoby współpracujące będą jasno określać swoje potrzeby, próbując współpracować z grupą, aby znaleźć rozwiązanie, które również spełnia określone przez innych potrzeby. Współpracujący ludzie ułatwiają korzystanie z wygranych i tworzą doskonałych menedżerów.

Konkurowanie

Tryb rywalizacji oznacza wysoką asertywność i niską kooperatywność. Konkurencyjni ludzie będą agresywni, jeśli chodzi o zaspokajanie ich potrzeb, a jednocześnie nie będą reagować na potrzeby innych. Konkurencyjni ludzie wykorzystują swoją postrzeganą moc lub rzucają swoją wagę. Postrzegają konflikt jako przegrany.

Kompromis

Tryb kompromisu oznacza umiarkowaną asertywność i umiarkowaną kooperatywność. Podejmowanie kompromisów przez osoby starające się układać kompromisy typu "middle-of-the-road" bez dogłębnego traktowania sytuacji, co oznacza, że ​​konflikty kończą się, gdy nikt nie jest w pełni zaspokojony.