Zasady ERISA dotyczące nabywania planu 401K

Ustawa z 1974 r. O przechodzeniu na emeryturę pracowniczą ustanawia minimalne standardy dotyczące programów emerytalnych dla milionów amerykańskich pracowników. Określa podstawowe zasady dotyczące planów 401 (k), najczęstszego rodzaju sponsorowanych przez pracodawcę oszczędności emerytalnych. Pracownicy odkładają część swoich rekompensat, gdy zasilają konto 401 (k). Pracodawcy nie są zobowiązani do wniesienia wkładu, ale wiele z nich robi. Pracodawca określa swój plan i może wymagać składek pracowników, aby zakwalifikować się do meczu.

Prawa pracownicze

Zasadniczo program 401 (k) może wymagać, aby pracownik miał 21 lat i miał roczny staż pracy. Pracodawca może również ustalić limity dotyczące nabywania uprawnień - czas pracy w firmie, w której pracownik ma prawo do składek pracodawcy. Wkład własny pracownika zawsze przysługuje. Mają prawo dostępu do własnych składek, z zastrzeżeniem przepisów o podatku dochodowym. Przed wdrożeniem ERISA nie istniały standardy dotyczące programów emerytalnych, a pracodawcy mogą wymagać 15 lub więcej lat pracy przed nabyciem uprawnień.

Opcje nabywania uprawnień

Pracodawcy mogą wybierać między dwoma rodzajami programów nabywania uprawnień. Jeden określa minimalną liczbę lat uczestnictwa w 401 (k). Druga opcja zapewnia stopniowany harmonogram, w którym procent nabywania uprawnień rośnie z roku na rok. Ogólnie rzecz biorąc, liczenie lat rozpoczyna się albo datą zatrudnienia, albo datą pierwszego wkładu pracownika do 401 (k).

Nabrzeże o klifie lub skarpie

Kwalifikacja "Cliff" wyznacza określony czas, w ramach ERISA, aby nie przekraczał trzech lat. Zgodnie z planem klifowym pracownik nie jest nabywany przez pierwsze trzy lata, a następnie jest w 100% uprawniony. Opcja jest stopniowanym planem, który nie zapewnia żadnych uprawnień do okresu do dwóch lat i 20 procent po dwóch latach, zwiększając się w 20 procentach co roku do 100 procent. Pracodawca może wyznaczyć szybszy harmonogram nabywania uprawnień.

Zasady świadczenia usług

Plan 401 (k) nie może wymagać więcej niż jeden rok pracy przed przystąpieniem do udziału. Pracownicy niepełnoetatowi lub sezonowi również muszą być uwzględnieni, jeśli spełniają minimalne standardy. ERISA określa rok świadczenia usług na 1000 godzin w ciągu 12 miesięcy. Pracownik, który opuści firmę po jej nabyciu, ma prawo do 401 (k) świadczeń planowych, ale jej wartość może spaść, jeśli zmniejszą się zyski z inwestycji.