Jakie są różnice w zakresie odpowiedzialności najlepszych menedżerów vs. Middle Managers?

Różnica między zarządzaniem na najwyższym poziomie a obowiązkami kierownictwa średniego szczebla to przywództwo strategiczne. Najlepsi menedżerowie muszą ustalać strategię, a następnie organizować średnie kierownictwo, aby wdrażać elementy strategii. Najlepsi menedżerowie muszą znać możliwości podwładnych, aby odpowiednio przekazać odpowiednią ilość pracy do średniego kierownictwa. W otoczeniu biznesowym menedżerami najwyższego szczebla byliby dyrektor generalny, prezes lub właściciel, a menedżerami średniego szczebla mogliby być kierownik biura, kierownik działu księgowości lub dyrektor ds. Zasobów ludzkich.

Top Management Role i obowiązki

Najwyższe kierownictwo powinno przede wszystkim zapewniać przywództwo w zakresie ustalania polityki i strategii firmy. Jest to bardziej zaawansowana forma zarządzania, w której lider jest analogiczny do admirała floty statków. Admirał określa najlepszy plan, aby pokonać flotę rywalizujących, aby ustawić siły w określonym miejscu, ale pozostawia szczegóły dotyczące nawigacji i jakiej broni użyć dla podwładnych. Menedżerowie niższego szczebla mogą się wyróżnić poprzez skuteczne podejmowanie inicjatywy i funkcjonowanie bez stałego nadzoru. CEO musi spojrzeć na całą organizację i ustalić najlepszy sposób działania dla firmy. Po podjęciu tych decyzji kierownicy średniego szczebla są odpowiedzialni za wdrożenie planów utworzonych przez CEO.

Top Management Role i obowiązki

Najlepsi menedżerowie powinni skoncentrować się na długoterminowej rentowności i tworzeniu wartości, podczas gdy średni menedżerowie powinni skupiać się na doskonałości operacyjnej. Najlepsi menedżerowie powinni reprezentować interesy akcjonariuszy, kierując firmę na rynki zapewniające największy zwrot z inwestycji. Menedżerowie niższego szczebla powinni skupiać się na codziennych innowacjach, aby poprawić wydajność w tej części organizacji, za którą są odpowiedzialni. Najlepsi menedżerowie powinni organizować menedżerów niższego szczebla w zespoły, aby zająć się poszczególnymi aspektami ogólnej strategii. Obie grupy muszą skutecznie komunikować się, aby zapewnić, że plany długoterminowe są realistyczne, a menedżerowie niższego szczebla są kwestionowani, ale walczą o ważne, wygrane bitwy.

Delegacja między najlepszymi i średnimi menedżerami

Kluczową różnicą w zarządzaniu wyższym i niższym poziomem jest delegowanie. Najlepszy menedżer jest najbardziej skuteczny, gdy strategia zajmuje ogromną większość jego czasu. Aby tak się stało, musi delegować decyzje w kwestiach niestrategicznych. Delegacja wymaga zaufania podwładnym. Główny lider musi również wiedzieć, co może zrobić menedżer średniego lub niższego szczebla. Pomaga mieć doświadczenie na niższym poziomie, aby wiedzieć, ile zdolności powinien mieć podwładny. Większość firm lubi promować od wewnątrz, więc wiedząc, do czego zdolni są menedżerowie średniego i niższego szczebla, może pomóc menedżerom wiedzieć, czy mogą nadal promować menedżerów niższego szczebla, czy też muszą przyciągać ludzi z zewnątrz.

Istotne różnice, które należy wziąć pod uwagę

Podczas gdy organ decyzyjny może być delegowany, odpowiedzialność nie może. Menedżer najwyższego szczebla powinien w ostatecznym rozrachunku ponosić odpowiedzialność za wyniki każdego dywizji pod jej kontrolą. Na przykład, gdy dział księgowości sporządza sprawozdania finansowe, dyrektor naczelny musi podpisać, że wyniki są dokładne. Jeśli Komisja Papierów Wartościowych i Giełd stwierdzi, że oświadczenia były niezgodne z prawdą, odpowiedzialny jest CEO, mimo że menedżer niższego szczebla przygotował rzeczywiste raporty. Ponadto, jeśli menedżer najwyższego poziomu daje menedżerowi niższego poziomu swobodę w radzeniu sobie z pewnymi problemami, ale te problemy powodują wewnętrzne konflikty, menedżer najwyższego poziomu powinien interweniować i rozwiązać problem.