Wady budowania aplikacji nie opartych na sieci Web

Aplikacje do powszechnego użytku można podzielić na dwa typy rozwojowe - te zaprojektowane do działania w Internecie i inne, które nie są oparte na sieci Web. Aplikacje internetowe są zaprojektowane do uzyskiwania dostępu za pośrednictwem przeglądarki internetowej lub klienta aplikacji, który służy jako interfejs użytkownika. Aplikacje inne niż internetowe są przeznaczone do użytku w trybie offline. Budowa tego typu aplikacji ma pewne wady, o których programista powinien pamiętać podczas fazy projektowania.

Zaleta aplikacji internetowych

Aplikacja to dowolne oprogramowanie, które dostarcza instrukcje do komputera, umożliwiając wykonanie określonego zadania. Podstawowa różnica między aplikacjami internetowymi i przeznaczonymi do użytku w trybie offline polega na sposobie, w jaki użytkownicy uzyskują dostęp do programu. Aplikacje internetowe są zwykle dostępne za pośrednictwem połączenia sieciowego lub przeglądarki internetowej. Daje to programistom znacznie większą publiczność użytkowników na szerszym obszarze geograficznym. Tak długo, jak użytkownicy mogą uzyskać dostęp do aplikacji za pomocą przeglądarki, jest ona dostępna na całym świecie, niezależnie od systemu operacyjnego lub sprzętu zainstalowanego na ich komputerach.

Aplikacje nie oparte na sieci Web

W przypadku aplikacji nie opartych na sieci dostępu uzyskuje się zwykle poprzez uruchomienie programu wykonywalnego na komputerze użytkownika. W przeciwieństwie do aplikacji internetowej, publiczność ogranicza się do osób siedzących przy klawiaturze i patrzących na ekran. Co więcej, aplikacja przeznaczona do użytku w trybie offline opiera się na własnych protokołach zarówno do wykonywania programu, jak i interfejsu użytkownika.

Zalety aplikacji nie opartych na sieci Web

Ponieważ aplikacja nie oparta na sieci Web nie musi być zgodna z aplikacjami przeglądarki internetowej, program może obejść się bez wielu funkcji zabezpieczeń zwykle wymaganych do ustanowienia bezpiecznego połączenia danych między serwerem sieci Web a odbiorcami na całym świecie. Ponadto programista może opracować kod dla konkretnego systemu operacyjnego, zamiast przyjmować bardziej ogólne podejście z myślą o kompatybilności z Internetem. Pozwala to programistom na tworzenie oprogramowania, które wykorzystuje zalety konkretnego systemu operacyjnego.

Personalizacja projektu jako wada

Jedną z głównych wad aplikacji nieinternetowej jest także jedna z jej zalet: spersonalizowany charakter projektu programu. W tym podejściu deweloper musi spędzić czas na programowaniu elementów programu, które już istnieją w produktach przeglądania sieci. Deweloper musi również utworzyć interfejs użytkownika, który prawdopodobnie nie będzie posiadać znajomości aplikacji internetowych, które generalnie mają taki sam wygląd i styl. Projektowanie może zostać przyspieszone przy użyciu zestawu narzędzi, takiego jak GTK lub QT, w środowisku nie opartym na sieci Web, ale korzyści są ograniczone do funkcji aplikacji, do której miał adresować zestaw narzędzi. Im bardziej spersonalizowana aplikacja, tym więcej programowania musi wykonać programista, a mniej przydatny może być zestaw narzędzi lub inne ogólne elementy projektu.

Wdrożenie aktualizacji jest wadą

Inna wada projektowania aplikacji nie opartych na sieci Web dotyczy szybkości, z jaką wdrażane są aktualizacje oprogramowania. W przypadku aplikacji internetowej uaktualnienie to po prostu kwestia przesłania nowej wersji na serwer. Po uaktualnieniu wersji online wszyscy użytkownicy mają dostęp do zaktualizowanej aplikacji. W przypadku aplikacji innych niż aplikacje internetowe aktualizacja wymaga, aby każdy użytkownik uzyskał aktualizację, a następnie zainstalował ją na swoim komputerze. Używanie kreatorów instalacji innych firm może nieco uprościć to zadanie, ale nawet wtedy opóźnienia nieuchronnie pojawiają się w przypadku uzyskiwania i wdrażania uaktualnionego oprogramowania przez użytkowników.