Ograniczenia wynikające z umowy o pracę

Ograniczenia w umowach o pracę, zwane również ograniczeniami przymusowymi, są klauzulami umowy o pracę, które ograniczają to, co pracodawcy i pracownicy mogą robić w trakcie stosunku pracy i po nim. Ważne jest, aby wiedzieć, że umowy o pracę można uznać za wiążące, bez względu na to, czy są one wyraźne, czy dorozumiane, pisemne lub ustne. Inne dokumenty firmowe, takie jak podręcznik dla pracowników, mogą zapewnić wiążące ograniczenia dotyczące stosunku pracy.

Ograniczenia wypowiedzenia

Umowy o pracę mogą zawierać ograniczenia dotyczące rozwiązania umowy. Ograniczenia te mogą zastąpić jakiekolwiek prawo stanowe, które zakłada zatrudnienie "w razie potrzeby". Zatrudnienie na żądanie oznacza, że ​​pracodawca lub pracownik może wypowiedzieć umowę o pracę z dowolnego powodu (lub bez powodu), z wyjątkiem przypadków przewidzianych w przepisach chroniących pracowników przed konkretną dyskryminacją i innymi niezgodnymi z prawem praktykami. Umowy o pracę mogą zawierać ograniczenia "dla celów", które niekoniecznie oznaczają niewłaściwe postępowanie, ale mogą obejmować "ciągłą niezdolność do wykonywania" lub inny określony powód. Jeśli określenie "przyczyna" nie jest zdefiniowane w umowie, sądy ustalą, co strony rozumieją przez ten termin.

Ograniczenia dotyczące poufności

Jednym z najczęstszych ograniczeń stwierdzonych w umowach o pracę jest poufność i czasami nazywany jest klauzulą ​​poufności. Chroni to pracodawcę przed ujawnieniem przez pracownika informacji o firmie osobom trzecim, umożliwiając pracodawcy dochodzenie roszczeń o charakterze sądowym i pieniężnym w przypadku naruszenia przez pracownika ograniczenia. Może również ograniczyć wykorzystanie poufnych informacji przez pracownika podczas zatrudnienia. Rodzaj informacji, które można ograniczyć, jest praktycznie nieograniczony. Niektóre państwa przyznają pracodawcom pełne prawa własności. Na przykład, Kodeks 2860 Kodeksu pracy Stanów Zjednoczonych stanowi: "Wszystko, co pracownik nabywa na podstawie swojego zatrudnienia, z wyjątkiem wynagrodzenia, które przysługuje mu od pracodawcy, należy do pracodawcy, niezależnie od tego, czy zostało ono nabyte zgodnie z prawem lub niezgodnie z prawem, czy też w trakcie lub po wygaśnięcie okresu jego zatrudnienia. "

Niekonwencjonalne ograniczenia

W niektórych okolicznościach pracodawca będzie starał się zabezpieczyć przed pracownikami zabierającymi klientów lub tajemnice handlowe, jeśli opuszczą firmę. Aby to osiągnąć, pracodawca wprowadza zakaz konkurowania w umowie o pracę. Jednak wiele państw orzekło, że takie ograniczenia są nieważne, stwierdzając, że nie można nakładać żadnych ograniczeń na osoby zajmujące się legalnymi zawodami, handlem lub działalnością jakiegokolwiek rodzaju. Najczęstszymi wyjątkami od tej zasady są ograniczenia sprzeczne z regułami konkurencji w celu ochrony tajemnic handlowych lub zakazu praktyk stanowiących "nieuczciwą konkurencję". Przykładem praktyki nieuczciwej konkurencji jest wykorzystanie przez pracownika listy klientów byłego pracodawcy. Niektóre państwa stosują test "racjonalności" do ograniczenia, takie jak zasięg geograficzny, czas trwania i rodzaj działalności określony w ograniczeniu.

Inne restrykcyjne przymierza

Inne rodzaje restrykcyjnych postanowień zawartych w umowach o pracę to: brak dyskryminacji, brak ingerencji i brak zachęty. Klauzule niedyskryminacyjne uniemożliwiają pracownikowi wypowiadanie negatywnych lub dyskredytujących rzeczy na temat pracodawcy. Zakazy dotyczące braku ingerencji stwierdzają, że pracownik nie może ingerować w relacje, jakie ma pracodawca ze sprzedawcami lub klientami, ani nie ingerować w żadne mechanizmy odesłań. Zakazy ubiegania się o pracę uniemożliwiają pracownikowi zbliżanie się do innych pracowników w celu skłonienia ich do opuszczenia firmy.