Przykłady protokołów przesyłania hipertekstu

Podobnie jak adres ulicy, adres URL jednoznacznie identyfikuje każdą stronę internetową. Część "http" adresu URL, która oznacza "protokół przesyłania hipertekstu", stanowi podstawę komunikacji między komputerem a resztą świata. Tak jak istnieją różne nazwy ulic, istnieją różne rodzaje protokołu; każdy jest używany do różnych celów.

HTTP

HTTP jest najczęstszym protokołem wyświetlanym w Internecie. Zapewnia bramę społeczności między komputerem lub urządzeniem, klientem i witryną lub zasobem internetowym znajdującym się na serwerze. Zazwyczaj po kliknięciu wyniku w wyszukiwarce lub wpisaniu adresu URL w przeglądarce, tworzysz żądanie HTTP. Większość stron internetowych, które nie muszą chronić informacji, korzysta z HTTP, w tym witryn z wiadomościami, blogów, witryn biznesowych, a nawet pop-upów reklamowych.

HTTPS

HTTP Secure jest rozszerzeniem protokołu HTTP z dodatkowym protokołem, który szyfruje i chroni twoje dane. Ten protokół wymaga uwierzytelnienia się na stronie internetowej, co pomaga chronić poufne informacje udostępniane między Tobą a serwerem sieci Web. Witryny korzystające z HTTPS to banki, klienci poczty e-mail i witryny e-commerce. Po zalogowaniu się do tych witryn często pojawia się "https" w części protokołu adresu URL.

HTTPD

Protokół "HTTPD" reprezentuje serwer WWW, gdzie "d" oznacza "daemon". Sam demon jest programem, który czeka na żądania, takie jak strony internetowe lub pliki multimedialne, i przekazuje je do odpowiednich zasobów. W adresie URL nie widzisz "HTTPD" tak jak "HTTP" lub "HTTPS". Jeśli prowadzisz witrynę internetową przy użyciu własnego serwera, możesz użyć pliku o nazwie "httpd.conf", aby skonfigurować i skierować ruch sieciowy, w tym miejsce przechowywania obrazów i plików.

XHTTP

Rozszerzony protokół HTTP wysyła żądania i odpowiedzi jako nagłówki, co oznacza, że ​​przekazują tylko informacje dotyczące sesji sieci Web, w tym kodowania, danych cookie, połączeń, typu zawartości i ostrzeżeń. Podobnie jak w przypadku demonów HTTP, nie widzisz XHTTP w adresie URL. Serwery WWW wykorzystują XHTTP do ustanawiania sesji internetowych, co pomaga określić, które treści widzisz, takie jak pełne witryny na komputerze lub witryny mobilne na smartfonie. Serwery używają tych nagłówków w połączeniu z innymi typami protokołów HTTP.