Wskaźniki finansowe stosowane przez inwestorów

Inteligentni inwestorzy wykorzystują wskaźniki finansowe do analizy wyników finansowych firmy przed dokonaniem inwestycji. Wskaźniki finansowe pokazują, w jaki sposób firma jest finansowana, w jaki sposób wykorzystuje swoje zasoby, zdolność do spłaty długów i zdolność do generowania zysków. Wskaźniki dają wgląd w sytuację firmy w określonym czasie i są najbardziej przydatne w porównaniu w różnych okresach i podczas porównywania firm z tej samej branży. Same wskaźniki nie dają pełnego obrazu potencjału inwestycyjnego firmy, ale są rozsądnym miejscem do rozpoczęcia analizy.

Wskaźniki płynności

Wskaźniki płynności mierzą zdolność firmy do regulowania rachunków w terminie ich wymagalności. Trzy powszechnie stosowane wskaźniki płynności to wskaźnik bieżący, wskaźnik szybkiej płynności oraz wskaźnik gotówki. Wskaźnik bieżącej płynności ustalono poprzez podzielenie aktywów obrotowych przez zobowiązania krótkoterminowe. Wskaźnik 1 oznacza, że ​​firma ma wystarczającą ilość aktywów obrotowych do spłaty bieżących zobowiązań. Wskaźniki powyżej 1 oznaczają, że firma ma więcej aktywów obrotowych niż bieżące; wskaźniki poniżej 1 oznaczają więcej zobowiązań bieżących niż aktywa obrotowe. Inwestorzy zwykle wolą niższy wskaźnik bieżący, ponieważ pokazuje, że aktywa firmy działają, aby rozwijać działalność.

Wskaźnik szybki, zwany również testem kwasowym, odejmuje zapasy od aktywów obrotowych przed ich podzieleniem przez zobowiązania bieżące. Test kwasowy daje dokładniejszy obraz krótkoterminowej płynności firmy niż wskaźnik bieżący, ponieważ usuwa zapasy, których firma może nie być w stanie sprzedać z równania.

Wskaźnik gotówki nie obejmuje wszystkich aktywów, z wyjątkiem gotówki i zbywalnych papierów wartościowych, takich jak akcje i obligacje. Daje najlepsze wskazanie zdolności firmy do zapłaty, w przypadku gdy obecni wierzyciele żądają natychmiastowej zapłaty.

Wskaźniki dźwigni finansowej

Wskaźniki dźwigni finansowej mierzą wykorzystanie długu przez firmę. Wskaźnik zadłużenia to całkowite zadłużenie podzielone przez sumę aktywów. Wskaźnik powyżej 1 oznacza, że ​​firma ma większy dług niż aktywa, poniżej 1 oznacza więcej aktywów niż dług, a 1 oznacza równy dług i aktywa.

Wskaźnik długu do kapitału dzieli zadłużenie ogółem na kapitał ogółem (inwestycja właściciela). Wskazuje, w jaki sposób finansuje się firmę. Współczynnik powyżej 1 wskazuje na więcej zadłużenia niż na kapitał własny, podczas gdy wskaźnik poniżej 1 wskazuje na wyższy poziom kapitału własnego. Firma o wysokim zadłużeniu jest równa, słabsza finansowo niż jedna, która wykorzystuje więcej kapitału, ponieważ jest bardziej podatna na podwyżki stóp procentowych. Inwestorzy na ogół preferują firmy o niższym zadłużeniu.

Wskaźniki rentowności

Wskaźniki rentowności mierzą zdolność firmy do generowania zysków. Marża zysku brutto, zwrot z aktywów i zwrot z kapitału własnego to trzy powszechnie stosowane wskaźniki. Marża zysku brutto, znana również jako marża brutto, wskazuje procent sprzedaży netto (sprzedaż minus koszt sprzedanych towarów) zmierzających w kierunku zysku i kosztów stałych. Inwestorzy preferują wysokie marże brutto, ponieważ oznaczają więcej pieniędzy na pokrycie kosztów stałych i większych zysków.

Zwrot z aktywów pokazuje, jak dobrze firma wykorzystuje swoje aktywa do generowania dochodu. Można go znaleźć dzieląc dochód netto przez aktywa ogółem. Inwestorzy preferują wysoki zwrot z aktywów.

Wskaźnik zwrotu z kapitału mierzy zysk z każdego dolara zainwestowanego w akcje firmy. Można go znaleźć dzieląc dochód netto przez kapitał własny akcjonariusza. Podobnie jak w przypadku innych wskaźników rentowności, wyższe są lepsze.