Wykorzystanie wielu procesorów na jednym komputerze

Chociaż wykorzystanie wielu procesorów wzrosło w ostatnich latach, komputery wieloprocesorowe mają więcej niż 30 lat. Od tego czasu ich możliwości ewoluowały tak samo, jak ich implementacja. Nowoczesne komputery stacjonarne mogą mieć jeden chip z aż 12 rdzeniami procesora. Każdy rdzeń może wykonać zadanie niezależnie od drugiego. Używanie wielu procesorów w komputerze ma tak wiele wspólnego z oprogramowaniem, jak ze sprzętem.

Wielowymiarowe przetwarzanie asymetryczne

Najwcześniejszą implementację wieloprocesową nazwano asymetryczną. Ten rodzaj przetwarzania był zasadniczo dwoma całkowicie odrębnymi procesorami, które nie mogły współdzielić zasobów. W rezultacie dla każdego procesora potrzebne były osobne systemy operacyjne lub systemy operacyjne. Ta forma przetwarzania wieloprocesowego jest przede wszystkim odpowiednia dla niestandardowych aplikacji, takich jak router, na którym jeden procesor obsługuje wyłącznie przekazywanie pakietów, podczas gdy drugi zajmuje się wyłącznie zadaniami administracyjnymi.

Symetryczne przetwarzanie wieloprocesowe

Symmetric to najbardziej rozpowszechniona, nowoczesna forma wieloprocesowości. W tym przypadku pojedynczy system operacyjny zarządza zasobami wszystkich rdzeni przetwarzania. Programy w tym systemie operacyjnym mogą być zaprojektowane do jednoczesnego korzystania z obu procesorów. Podobnie, wiele programów działających w tym systemie może być przypisanych do oddzielnych procesorów. Procesory w środowiskach symetrycznych korzystają z tej samej magistrali pamięci i innych zasobów zewnętrznych.

Konfiguracja wielu płyt głównych w gnieździe

Model wieloprocesowy ma również dwie fizyczne implementacje. Pierwszy i najstarszy typ wieloprocesorowych płyt głównych został zaprojektowany z wieloma oddzielnymi gniazdami procesora. Obecnie ta aplikacja jest ograniczona do płyt głównych klasy serwerowej, takich jak linia Xeon firmy Intel. Sama płyta główna jest następnie konstruowana z architekturą, która dzieli pamięć między dwoma procesorami, a także pozwala procesorom na wzajemne komunikowanie się. Dostępne są płyty główne, które mogą pomieścić do czterech gniazd.

Wiele procesorów

Zdecydowana większość komputerów zdolnych do przetwarzania wieloprocesowego wykorzystuje dzisiaj inną fizyczną implementację, pojedynczy, wielordzeniowy układ. Ten typ chipa pasuje do pojedynczego gniazda, ale zawiera wiele procesorów w sobie, znanych jako "rdzeni". Możliwość dostępu do pamięci i rozprzestrzeniania pracy między różnymi procesorami jest wbudowana w architekturę chipu; płyta główna zapewnia tylko jeden autobus do tego klastra procesorów. Gęstość wióra waha się od dwóch rdzeni przetwarzających aż do 12.