Teoria zarządzania X & Y

Style zarządzania Teoria X i Teoria Y zostały wprowadzone przez Douglasa McGregora w jego książce z 1960 roku "Ludzka strona przedsiębiorstwa". Zidentyfikował dwa różne podejścia do zarządzania i nazwał je sposobem na zanotowanie zalet i wad każdej metody. Teoria X to bardziej tradycyjny, autokratyczny styl, a Teoria Y to bardziej współczesny styl coachingowy.

Teoria X Podstawy

Kierownik Theory X działa zgodnie z założeniem, że pracownicy nie lubią pracy, są skoncentrowani na sobie, mają ograniczony potencjał i wykonują jedynie pracę, która jest osobiście korzystna. Ze względu na tę mentalność kierownik Theory X ma mniejszą skłonność do przyjmowania wkładu ze strony pracowników i częściej odwołuje się do swojego tytułu w zakresie sprawowania władzy. Teoria X jest bardziej historycznie tradycyjnym stylem zarządzania opartym na podejściu odgórnym, w którym mówią menedżerowie i pracownicy.

Hard vs. Soft

Menedżerowie teorii X zazwyczaj używają jednej z dwóch metod, aby zachęcić pracowników do reakcji, chociaż niektórzy korzystają z obu w różnym czasie. Twarda teoria X to stosowanie agresji, przymusu i sztywnych zasad i procedur. W skrajnym przypadku podejście to prowadzi do werbalnego i emocjonalnego nadużywania pracowników. Bardziej miękki styl zarządzania Teorią X koncentruje się bardziej na utrzymaniu pokoju i harmonii w sile roboczej. Choć brzmi to zachęcająco, nadmiernie liberalni menedżerowie ostatecznie znajdują pracowników, którzy pracują coraz mniej, ponieważ nie odczuwają żadnych negatywnych konsekwencji.

Teoria Y Podstawy

Kierownictwo Teorii Y ma bardziej optymistyczny pogląd na naturę pracowników. Kierownik Theory Y generalnie uważa, że ​​pracownicy chcą odpowiedzialności i spełnią oczekiwania, jeśli otrzymają jasny kierunek i cele. Menedżerowie ci uważają również, że pracownicy woleliby mieć kreatywną elastyczność w pracy, niż gdyby mówiono im dokładnie, jak wykonywać każdy element swojej pracy. Z powodu tych przekonań, kierownik Teorii Y jest bardziej skłonny do delegowania zadań i zostawiania pracowników do wykonywania ich przy niewielkim nadzorze.

Uczestnictwo i inicjacja

Menedżerowie teorii Y zyskują na znaczeniu, ponieważ styl ten został podkreślony w miejscach pracy na przełomie XX i XXI wieku. Zarządzanie partycypacyjne i upodmiotowienie pracowników to trendy, które zbiegły się z większym naciskiem na style coachingu zarządzania. Oznacza to, że pracodawcy starają się motywować pracowników, dbając o ich wkład i zaangażowanie w podejmowanie decyzji. Empowerment oznacza delegowanie władzy w procesie decyzyjnym dla pracowników. Skuteczność przynosi korzyści pracownikowi i organizacji. Pracownicy odczuwają większe poczucie własności, a klienci lub klienci uzyskują bardziej natychmiastową odpowiedź na problemy lub problemy.