Czy koszty franszyzy są dające się odliczyć?

Kupowanie franczyzy oferuje ambitnemu przedsiębiorcy sposób na przetrwanie. Prowadząc firmę pod ugruntowaną marką, możesz czerpać korzyści z całej pracy, którą inni wkładają, aby zbudować tę markę w oczach potencjalnych klientów. Kod podatkowy pozwala odliczyć koszty, które płacisz, aby uzyskać i utrzymać franczyzę, ale sposób, w jaki to robisz, zależy od rodzaju opłat, które płacisz.

Opłaty franchisingowe

Franczyza to wyłączne prawo do prowadzenia działalności markowych na określonym obszarze geograficznym. Aby prowadzić franczyzę, płacisz właścicielowi marki opłaty za prawa lub "franczyzodawcy". McDonald's Corp., na przykład, nie obsługuje wszystkich restauracji McDonald's, które widzisz w całym kraju. Są prowadzone przez mniejsze firmy, które płacą franczyzę McDonald's Corp. za prawo do używania nazwy McDonald's, znaków towarowych, przepisów kulinarnych i tak dalej. Kod podatkowy obejmuje dwa rodzaje kosztów franczyzy: wstępne i kontynuowane. Otrzymują różne traktowanie podatkowe.

Opłaty początkowe

Opłata wstępna zapłacona za nabycie franczyzy dla określonego obszaru jest traktowana dla celów podatkowych jako koszt startowy, niezależnie od tego, czy kupujesz nową franczyzę od franczyzodawcy, czy franczyzę od kogoś innego. Kodeks podatkowy klasyfikuje początkowe opłaty franszyzowe jako "§ 197 wartości niematerialnych" po części przepisów podatkowych, które mają do nich zastosowanie. Nie można od razu odliczyć pełnego kosztu wartości niematerialnej w sekcji 197 jako kosztu działalności. Zamiast tego musisz umieścić wartości niematerialne w swoich książkach jako zasób, taki sam jak budynek lub sprzęt zakupiony w celu rozpoczęcia działalności. Następnie amortyzujesz wartość niematerialną przez 15 lat, stopniowo wydając koszty. Innymi słowy, będziesz w stanie odliczyć wydatek, ale nie wszystkie naraz.

Kontynuacja opłat

Po uruchomieniu franczyzy zazwyczaj musisz dokonywać regularnych płatności na rzecz franczyzodawcy za prawo do kontynuowania działalności związanej z franczyzą. Kod podatkowy umożliwia odliczenie tych stałych opłat franchisingowych za zwykłe wydatki biznesowe, o ile płacisz je regularnie, co najmniej raz w roku, a każda płatność jest "zasadniczo równa kwocie" lub na podstawie ustalonej formuły, takiej jak procent Twojej sprzedaży lub zysków.

Przykład

McDonald's, jeden z największych na świecie franczyzodawców, stanowi dość typowy przykład umowy franczyzy. Od 2013 roku, jeśli chcesz kupić nową franczyzę, musisz zapłacić początkowo 45 000 USD firmie McDonald's Corp. Koszt ten byłby wartością niematerialną sekcji 197, więc musiałbyś ją zamortyzować przez 15 lat. Gdy restauracja działała, musiałbyś zapłacić McDonald's za miesięczną opłatę w wysokości 4 procent Twojej sprzedaży brutto. Ponieważ są to regularne płatności oparte na ustalonej formule, są w pełni odliczane jako zwykłe wydatki biznesowe. Ostatecznie umowa franczyzy trwa 20 lat, po upływie którego może zostać przedłużona o taki sam koszt jak opłata początkowa. Opłaty za przedłużenie są również traktowane jako wartości niematerialne w rozumieniu art. 197, więc muszą zostać amortyzowane.