Różnice w planowaniu strategicznym dla firm krajowych i międzynarodowych

Planowanie strategiczne jest aktem tworzenia krótko- i długoterminowych planów, aby przenieść firmę z miejsca, w którym znajduje się obecnie, tam, gdzie chcieliby jej właściciele. Plany strategiczne obejmują strategie rozwoju, strategie rozwoju zasobów ludzkich, taktyki marketingowe i wewnętrzne wyznaczanie celów. Istnieje wiele różnic w planowaniu strategicznym dla firm krajowych i międzynarodowych, zazwyczaj w wyniku większej skali działalności międzynarodowej i szerszego zakresu niekontrolowanych zmiennych rynkowych. Zrozumienie tych różnic może pomóc w planowaniu strategicznym, gdy Twój mały biznes rozwija się na skalę międzynarodową.

Strategie wzrostu

Strategie wzrostu w planach strategicznych prawdopodobnie będą wyglądały znacznie inaczej w firmach krajowych i międzynarodowych. Plany rozwoju firm krajowych są bardziej skoncentrowane na tworzeniu nowych rynków lub zwiększaniu udziału w rynku krajowym. Małe firmy krajowe mogą tylko zwiększyć swój zasięg geograficzny na granicy swoich ojczystych krajów, a następnie muszą skoncentrować się na znalezieniu nowego biznesu w obszarach, które już obsługują. Z drugiej strony, strategie rozwoju firm międzynarodowych są bardziej skoncentrowane na penetracji nowych rynków w wcześniej niewykorzystanych krajach i regionach świata.

Strategiczne zarządzanie zasobami ludzkimi

Międzynarodowe strategie rozwoju zasobów ludzkich muszą uwzględniać zagraniczny outsourcing, strukturę organizacyjną zarządzania między krajami, etniczny skład zarządzania regionalnego i tworzenie międzynarodowych zespołów roboczych. Tymczasem krajowe firmy w niektórych regionach mogą na przykład wymagać rekrutacji zróżnicowanych kulturowo pracowników, co może powodować problemy prawne i stwarzać niekorzystne warunki dla firm.

Analiza sytuacyjna

Kompleksowe plany strategiczne rozpoczynają się od analizy sytuacyjnej - szczegółowego spojrzenia na aktualne warunki rynkowe oraz mocne i słabe strony firmy. Międzynarodowe firmy zazwyczaj stają w obliczu wielu warunków rynkowych naraz, dodając do tego równania. Rozważmy na przykład analizę SWOT (mocne strony, słabości, szanse, zagrożenia). Firmy krajowe muszą brać pod uwagę mocne strony pojedynczej firmy, a firmy międzynarodowe muszą analizować siłę poszczególnych regionalnych jednostek biznesowych oprócz firmy jako całości. To samo dotyczy słabych punktów. Firmy krajowe muszą brać pod uwagę szanse i zagrożenia w jednym kraju. W przypadku firm międzynarodowych te same firmy mogą być zarówno konkurentami krajowymi, jak i zagranicznymi, stwarzając dodatkowe ryzyko.

Wielonarodowe planowanie strategiczne

Przedsiębiorstwa krajowe mogą sobie poradzić z jednym, nadrzędnym strategicznym planem, który ukierunkuje ich wysiłki. Międzynarodowe firmy muszą dokonać wyboru między opracowaniem jednego, kompleksowego planu strategicznego, różnymi planami strategicznymi dla różnych rynków lub ich połączeniem. Względy kulturowe mogą sprawić, że plan strategiczny będzie bardzo skuteczny w jednym kraju, ale praktycznie bezużyteczny w innym. Międzynarodowe firmy biorą pod uwagę wszystkie wymienione wyżej zmienne - ich unikalne cele rozwoju, budowę regionalnego zespołu zarządzającego i analizy sytuacyjne - przy określaniu, jak szerokie lub wąskie są ich plany strategiczne.